Małoinwazyjne i klasyczne metody leczenia przepuklin pachwinowych są porównywalne w kwestii powikłań i wyników odległych, ale te pierwsze pozwalają wcześniej wrócić do pełnej aktywności. Ich zaletą jest również mniejsze ryzyko wystąpienia bólu przewlekłego. Pomimo to, w krajach o największym rozpowszechnieniu tych metod, tylko około 25% zabiegów jest wykonywanych metodami z dostępu endoskopowego.

Istnieją dwie metody laparoskopowe zaakceptowane przez światowe towarzystwa przepuklinowe – metoda TEP i TAPP.

Różnią się one sposobem dotarcia do miejsca naprawy przepukliny, a sama naprawa polega na umieszczeniu siatki w przestrzeni przedotrzewnowej w taki sposób, aby pokryć wszystkie trzy miejsca powstawania przepuklin okolicy pachwiny (przepukliny pachwinowej skośnej, prostej i udowej). 

Ogromną zaletą operacji laparoskopowych jest możliwość naprawy przepuklin po obu stronach podczas jednego zabiegu.

Wyczerpujące informacje na ten temat można znaleźć w broszurze, przygotowanej przez amerykańskie towarzystwo chirurgiczna SAGES.